Nog drie dagen genieten.....

Vrijdag 15 maart worden we al vroeg wakker van zware dreunen vanuit de Gaza. Pffff om 04.00 zijn we allebei wakker van de ramen die trillen.
Uit het bed naast me komt de vraag of ik nou ook niet bang ben.
Nee, dat ben ik niet! Hoe komt dat dan? Ik zei: "Ik weet dat God Zijn volk beschermt, want er staat toch rondom Jerusalem zijn bergen, zo zorgt de Heere voor Zijn volk van nu aan tot in eeuwigheid", en dit moet allemaal gebeuren maar we moeten altijd bidden om bescherming. 
Daar is ook een lied van hey! En zo lag ik in de vroege morgen het lied te zingen," Wie op den Heer vertrouwen zijn als de berg Sion" . 
En ze gaf aan dat ze er rustiger van werd. Mooie dingen die we bewaren in ons hart.De avond ervoor waren er twee aanslagen op Tell Aviv geweest zo zagen we nu op het nieuws. Maar goed, daar na deden we bijna geen oog meer dicht, 06.50 ging de wekker voor haar morningshift en ik ging verder m'n spullen pakken. Beddengoed in de wasmachine, eten en afscheid nemen had ik gisteravond gedaan onder een afscheidstoespraak van onze oudste onder de thee met ons dagelijks stukje chocola! Maar vanmorgen nog een extra knuffel. De was nog ophangen en beetje eten voor onderweg. 
Nou op goed geluk, voor het gewicht, sluit ik m'n koffer en voorgoed de voordeur. Om 08.15 brengt onze Aleh chauffeur mij bij de halte in Ofakim om zo naar Beersheva te gaan en daar kan ik overstappen naar Jerusalem. 
Bij de halte ontmoet ik weer een jonge man, we raken beetje aan de praat en hij pakt z'n mobiel en zegt, je staat niet goed. Als je stuk terug loopt, bocht om, rotonde over en bij die halte pak je bus 394 deze gaat direct naar Jerusalem. Oh super, Toda Raba! Ook vanmorgen ervaar ik gelijk dat Hij mij de weg wijst en mensen op m'n pad laat komen. Als de touringcar gekomen is kan ik m'n koffer onderin leggen. En de reis duurt 1,5 uur en, dat voor 21 shekel (€6,-), ik wordt afgezet bij het busstation centrum. Normaal pak je daarna de tram op de Jaffa straat maar vandaag was het Jerusalem marathon voor Aleh. Twee meiden uit de villa, uit Nederland en Taiwan zouden de 10 km lopen. Als ik aankom is het net afgelopen en een drukte op straat, de tram rijdt nog niet want ze hielden dat op de trambaan dus dat wordt lopen met 10 kilo op m'n rug en de andere  20 kilo versleep ik op wielen. Het is flink klimmen want Jerusalem ligt op een berg. Na 30 min. check ik in bij Abraham hostel en bergt m'n bagage op in een bewaakt ruimte omdat ik pas vanaf twee uur op m'n kamer kan. En ik heb nog 1.5 uur voor me zelf, want om 14.00 heb ik een afspraak met m'n vrienden bij de Damascus poort . Zij organiseren een rondreis en boden aan om met hun 2,5 dag op te trekken.
We bezoeken de graftuin en nog winkeltijd om vervolgens de aanvang van de shabbat om 18.00 mee te maken. Door zang en dans wordt de shabbat ingeluid en ogen en oren kom je hier te kort. Ook de soldaten zijn hierbij aanwezig met hun zang en dans. Daarna vertrekken ze naar hun afscheiden deel voor de khotel (klaagmuur) 
Tegen schemer gaat de groep in de bus richting Bethlehem. Ik loop een uur voor ik bij het hostel ben. De tram rijdt ook niet meer dus ben ik aangewezen op m'n vermoeide benenwagen. Boven is de shabbat maaltijd al begonnen maar ik duik in me bed,moet niet aan eten denken, ben zo moe. M'n bed staat op een kamer van 10 pers. met internationale kamergenoten, allemaal backpackers,ik lees nog in m'n Kompas en met m'n aangeboden oordopjes op m'n nachtkastje voor slechte uurtjes probeer ik weg te dromen.