Laatste dag en dan.... naar huis

Zondagmorgen kan ik iets langer blijven liggen, de eetzaal sluit rond 10.00.  M'n zwemspullen hang ik nu aan het spiraal van het boven bed, hopelijk kan het vandaag drogen. Met de taxi arriveer ik weer bij het Ramat Rachel hotel, wel een verschil in prijs ook al stond de controller ook aan.
Vanmorgen gaat de dienst over Genisis 22, waar Abraham wordt beproefd door God om vanuit Beersheva, (daar ben ik geweest) 3 dagen te lopen, om op de berg Moria (het tempelplein) te Jerusalem zijn zoon te offeren. God voorzag door een lam, zo zien we dat hij een type van Christus is. Beproeving en genade houdt God in evenwicht, dat is genade. God offerde Zijn zoon aan het kruis voor onze zonde. In gedachten zie ik het voor me, Izak met de bossen takken op zijn rug, vol inspanning berg op berg af, Abraham ging in geloof op weg met een vreselijk doel voor ogen. En Jezus door de straten van Jeruzalem met het kruis op Zijn rug om straks te sterven voor onze zonden.
Drie dagen lag Jezus in het graf, 3 dg zat Jona in de vis, 3 dg heeft Paulus geworsteld... en zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen. De preek eindigde met... Zalig zijn zij die met Hem lijden.
Daarna een heerlijk sabbaths lunchbox om buiten in de zon op te eten. Vanaf een balkon kon je in de verte een afgevlakt berg zien, daar is het graf van Herodes. We maken een wandeling over de Haas Promonade, met het prachtige uitzicht over Jeruzalem. We zingen enkele coupletten van Ps. 132. In het Hotel raak ik in gesprek met een vrouw, ze vroeg wat we hadden gedaan die dag en kon het programma vertellen en dat we deze morgen een preek hoorde over Abraham die zijn zoon Izak moest offeren. Dit was een mooi moment, delen over God's beloften aan Zijn volk Israël. Na de maaltijd hadden we een korte meditatie over Paulus met vragen in groepjes. Het laatste lied wat we zongen was. "Eens was ik een vreemdeling voor God en mijn hart". Ik besluit om met de bus terug tegaan en 3 man brengen me bij de halte, 't is donker en beetje afgelegen. De chauffeur zet me bij de jaffa straat af zodat ik in de tram kan.  Moet ik links of rechts, ik vraag het aan een vrouw maar ze begrijpt het woord Abraham hostel niet, goed dan noem ik het in het Hebreeuws, tot slot pak ik m'n kamer sleutel en ze belt het nummer maar daar komt de tram dus al bellend gebaard ze in te stappen. Dan maakt ze duidelijk dat ik de andere kant op moet, dus ik eruit en wacht aan de andere kant, we zwaaien alsof we dikke vriendinnen zijn, mooie momenten. Goed, ik moet 2 haltes en dan stap ik bij m'n hostel uit. Laat bij de bali m'n chip wisselen en duik de trapaf naar de kelder. Oh wat ben ik moe en zie weer op tegen de reis naar huis, heb net advies gehad om met de tram naar de bushalte te gaan en rechts van het bus stationsgebouw te blijven en dan met bus direct naar Ben Gurion. Ik pak nog een dekbed van een leeg bed, ik zal zorgen dat ik het nu niet koud heb, gewoon ff lenen morgen gaat hij weer terug. 
Maandag 18 mrt. Om 6.30 pak ik m'n koffer in op goed geluk van de kilo's want een weegschaal hebben ze hier niet. De jongen uit Tokyo is ook bezig z'n spullen bij één te vergaren die werkelijk rondom z'n bed lagen.Hij gaat vandaag ook op weg naar huis, we lachen samen om de bovenbuurman die niet weet wat voor geluiden hij maakt wat ons al nachten uit de slaap heb gehouden. Dan nog eten boven in de zaal, m'n tafelgenoten zijn denk ik Amerikanen als ik de taal zo hoor het lijken wel baptisten als ik kijk naar de kanten cirkels die de dames achter op hun hoofd dragen, 1 ding weet ik wel, ze houden van veel eten. Nu naar beneden spullen pakken en afscheid bij de bali en ik spoed me met m'n bagage op weg naar de tram. Dan de bus naar Ben Gurion, de koffers zijn acceptabel van gewicht en m'n reis verloopt iets anders dan de bedoeling was. Ik vloog niet naar Eindhoven maar wat uurtjes later via München naar Brussel. Maar behouden aangekomen wordt ik met een prachtig boeket opgewacht  in Brussel airport  door m'n man en dochter, een blij weer zien naar 4 weken.
Ik hoop als je deze blogs heb gelezen dat je zin krijg om wat van je tijd, die je krijgt van onze Schepper, mag besteden tot Zijn eer voor een ander die moet leven met een beperking. Ik geef je dit mooie lied mee, zoek het maar eens op.
Laat mij zijn een instrument Heer in u Hand
En gebruik mij waar Gij wilt dat ik U dienen zal.
Veel liefs, Sjaloom